Kort om publikasjonen

Utgangspunktet for rapporten er at behovet for mottaksplassar har ført til at det blir tatt i bruk ulike bygnings- og bustadmessige løysingar for å dekke etterspørselen. Desentraliserte mottak er eit svar på å utnytte fleire måtar for innkvartering. Rapporten belyser korleis desentraliserte asylmottak fungerer for asylsøkarar og for vertskommunane. Han beskriv kva desentraliserte mottak er, omfang og korleis dei fungerer. I tillegg undersøker han om asylsøkarar som bur i denne typen mottak får ein integreringsgevinst ved busetting. Eit sentralt tema er om desentraliserte mottak konkurrerer med kommunen om leigebustader.

Rapporten bygger på fleire datakjelder og metodiske tilnærmingar: internettbaserte survey-undersøkingar til mottak og driftsoperatørar, intervju med regionkontor i UDI og IMDi, og i tillegg intervju med tilsette i mottak, asylsøkarar som bur i mottak og nybusette flyktningar i ni casekommunar med desentraliserte mottak. Rapporten bygger også på analysar av registerdata frå UDI og IMDi og data frå leigemarknadsundersøkinga frå SSB.

Oversikt over hovudfunn

• Desentraliserte asylmottak har konsekvensar for busetting av flyktningar. Der denne typen mottak fungerer tilfredsstillande for asylsøkarane, bidrar det til at dei som får opphald, ofte ønsker å fortsette å bu i kommunen.
• Asylsøkarar som blir busette i mottakskommunen, blir likevel svært sjeldan busette i den bustaden dei budde i, i mottaket. Det blir skaffa ny bustad av kommunen, eller dei finn bustad på eiga hand.
• Det er usikkert kor mykje leigemarknaden blir påverka av desentraliserte asylmottak. I store kommunar og i kommunar med andre store leigetakarar slik som bedrifter og arbeidsinnvandrarar, merkar ein ikkje mottaka. I kommunar i pressområde, i små kommunar med ein mindre leigemarknad og i kommunar som eig ein relativt liten del av dei bustadene kommunen disponerer, kan likevel mottaka spele ei rolle.

Lenke til meir informasjon

Last ned rapporten Desentraliserte asylmottak og bosetting